Pamiętanie

Autor: Cat Patrick
Tytuł: Zapomniane
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Liczba stron: 311


Mamy okazję zapoznać się z kolejnym debiutem. Powiem szczerze, że z dużym zaciekawieniem sięgam po nowych pisarzy. Tym razem jednak trochę się zawiodłam. Przyznaję się bez bicia, że pomysł na książkę jest naprawdę oryginalny i przypadł mi do gustu. Jednak strona językowa jest po prostu fatalna, no dobra, może nie fatalna, ale kiepska. Cat Patrick nie ma doświadczenia w pisaniu i widać to na wszystkich stronach tej powieści, ale stara się z całych sił. Przyznam szczerze, że lepszy może być z tej opowieści film. Już prawa do ekranizacji powieści wykupił Paramount Pictures.


Dla mnie czytanie oznacza pamiętanie.

Każdy z nas marzy, by poznać swoją przyszłość. Jesteśmy ciekawi, co przyniesie nam los, w kim się zakochamy, czy będziemy mieli dzieci, jak długo będziemy żyli, czy wygramy na loterii, czy pokłócimy się z najlepszą przyjaciółką. Wiele pytań, które pozostają bez odpowiedzi. A co byście zrobili, gdyby było to możliwe? Pamiętajmy jednak, że nie ma nic za darmo. W zamian za przyszłość oddalibyśmy przeszłość. Zapomnieć o wielu smutnych i przykrych chwilach przecież też byśmy chcieli. Hm? Trudno się zdecydować. Nasza bohaterka nie musiała decydować sama, los zdecydował za nią. Wskutek wypadku samochodowego straciła pamięć. Przestała pamiętać, w co była wczoraj ubrana, co robiła w szkole, jak wygląda jej przyjaciółka, z kim rozmawiała, o czym myślała…Nic, po prostu pustka. Jednak w snach widziała skrawki swojej przyszłości. Pamiętała, więc wszystkich bliskich ludzi nie z przeszłości i wspomnień, ale z przyszłości. London, bo tak nazywa się główna bohaterka, by pamiętać, każdego dnia przed położeniem się spać spisuje najważniejsze fakty. A potem budzi się i wszystko zaczyna na nowo. Pewnego dnia w czasie alarmu przeciwpożarowego na terenie przed szkołą London nawiązuje rozmowę z pewnym chłopakiem. Oczywiście, tak jak się domyślacie zakochują się w sobie. Wszystko jest pięknie. Oprócz chłopaka London ma także wspaniałą przyjaciółkę Jamie, z którą niestety się kłóci, ale potem się godzą. Wszystko naprawdę piękne. London jednak prześladuje pewien sen. Znajduje się na cmentarzu, widzi siebie, swojego ojca, który zresztą z nimi nie mieszka, matkę, i pewną kobietę, która okazuje się jej babcią. London odkrywa, że matka ją oszukuje i ukrywa przed nią kartki, które kiedyś wysyłał do niej ojciec. Znajduje także kopertę ze zdjęciami, na których widzi swoją babcię. Postanawia ja odnaleźć. Jednak kiedy dostaje informacje, okazuje się, że babcia już nie żyje, a sen z cmentarza nie jest wizją przyszłości, ale prawdziwym wspomnieniem z przeszłości. Wszyscy we śnie stoją nad grobem jej brata, o którego istnieniu nie miała pojęcia. Jeśli jesteście ciekawi, jak zakończy się cała historia, czy London odzyska pamięć i skąd jej chłopak Luke wie o jej inności, to przeczytajcie.

Jak już wspomniałam wyżej pod względem językowym i stylistycznym książka prezentuje się kiepsko. Narracja prowadzona jest w pierwszej osobie (London). Prosty język i krótkie zdania. Akcja toczy się powoli, niby są krótkie rozdziały, które mają wprowadzić dynamizm w powieści, ale wszystko jest mało przemyślane. Decyzję pozostawiam więc Wam.